Zile’ye adanmış bir ömür…

İstanbul Tapu ve Kadastro emekli Başmüfettişi, araştırmacı, yazar, şair; sevgili dostum, can ağabeyim Bekir Altındal’ı kaybettik.

Adeta hayatını Zile araştırmalarına, Zile’ye adayan Altındal; elli yıldır yurt içi ve yurt dışı kütüphaneleri tarayarak onlarca makale ve ansiklopedi formatında dört ciltlik büyük kitaplar hazırladı.

Bilmediğimiz birçok şeyi biz Bekir Ağabey’den öğrendik.

Bekir Ağabey’in eşi Perihan Hanım’a “Bekir Altındal seninle mi yoksa Zile ile mi evli?” diye takılırdım.

Zile için o kadar çok zaman ayırırdı ki, artık bu bir tutku haline gelmişti.

Bir kent için bu kadar detaylı bilgilerin kronolojik sırayla yayınlandığı başka bir kitap olduğunu sanmıyorum.

Şok bir demans hastalığı nedeniyle, hayat dolu ve sağlıklı bir insanın gözümüzün önünden nasıl kayıp gittiğine hâlâ inanamıyorum.

O bir iyilik meleği idi. Gizli burs verir, öğrenci okutur du. En büyük tutkularından birisi de Fenerbahçe idi. Fenerbahçe Dergisi’nde makeleleri yayınlandı. Oğlu Emre ÜNİFEB’in kurucularındandır.

Türkiye'nin korkusuz şahin müfettişlerindendi. Tapuda ki zor çıkmaz davaları, Altındal'a verirler, ucu nereye dayanırsa dayansın sonuna kadar mücadele ile geçti ömrü. Onlarca rantçıyı, devlet malı, beytül mala çökenleri içeri attırdı. Bu yüzden başı beladan kurtulmadı. Büyük rant çetelerini çökertti.

Emre ve Burakcan adında iki oğlu olan Bekir Altındal’ı bugün ikindi namazından sonra Zile’de toprağa vereceğiz.

Onun hakkında yazılacak daha çok şey var ki, sayfalara sığmaz.

Zile için bıraktığı bayrağı, oğlu İstanbul Gemi Sicil Müdürü sevgili Emre taşıyor.

Allah, geride kalanlara hayırlı ve sağlıklı ömürler nasip etsin.

Bekir Ağabey’e haklarınızı helal edin.

ZİLE BAĞLARI

Karadini, yanı Kışla, Azarya

Görmeyince kışın, yaram azar ya

Baharın günlerden, bir de Pazar ya

Gönüllere ferman, Zile bağları.

Allanırken dalda, kirtik kirazı

Serindir gölgeler, yanarken yazı

Çardak gümelede, dinlerken sazı

Sevdalara harman, Zile bağları.

Kınalı keklikler gibi sekenin

Sabahınan erken, ekin ekenin

Sıla sıla! deyu, gurbet çekenin

Dertlerine derman, Zile bağları.

Kepirpınarı’nda yusam yüzümü

Kışla’da yesem çiğ düşmüş üzümü

Sivriçal’dan baksam bir göz süzümü

Dillere el’aman Zile Bağları.

Meydanlığa doğru yürü Zile’den

Nevaleyi çıkar eski fileden

Kurtarır insanı dertten çileden

Yeşiliyle orman, Zile bağları.

Kiraz altına minderler serilir

Konu komşuya meyvesi verilir

Güz gelince elmalar derilir

Toprağına kurban Zile bağları.

Bekir Altındal